دوستت دارم، نه واسه اينكه تنهام

دوستت دارم، چون تو گفتي، هميشه هستي باهام

دوستت دارم، نه واسه اينكه بي قرارم

دوستت دارم، چون تو گفتي، هيچ وقت نميكني خارم

دوستت دارم، نه واسه اينكه دربه درم

دوستت دارم، چون تو گفتي، ميگيري بال و پرم

دوستت دارم، نه واسه اينكه دل تنگم

دوستت دارم، نه واسه اينكه دورم

دوستت دارم، چون تو گفتي، واست يه هم زبونم

دوستت دارم، نه واسه اينكه هستي تو رويام

دوستت دارم، چون تو تنهاترین آرزوهایمی

دوستت دارم، نه واسه ادامة حياتم

دوستت دارم، چون تويي تنها فرشتة نجاتم

دوستت دارم، نه واسه يه روز و دو روز

دوستت دارم، واسه هميشه، واسه هر روز

پسر به دختر گفت اگه یه روزی به قلب احتیاج داشته باشی اولین نفری هستم که

میام تا قلبمو با تمام وجودم

تقدیمت کنم.دختر لبخندی زد و گفت ممنونم

تا اینکه یک روز اون اتفاق افتاد..حال دختر خوب نبود..نیاز فوری به قلب

داشت..از پسر خبری نبود..دختر با خودش

میگفت :میدونی که من هیچوقت نمیذاشتم تو قلبتو به من بدی و به خاطر من خودتو

فدا کنی..ولی این بود اون

حرفات..حتی برای دیدنم هم نیومدی…شاید من دیگه هیچوقت زنده نباشم.. آرام

گریست و دیگر چیزی نفهمید…

چشمانش را باز کرد..دکتر بالای سرش بود.به دکتر گفت چه اتفاقی افتاده؟دکتر

گفت نگران نباشید پیوند قلبتون با

موفقیت انجام شده.شما باید استراحت کنید..درضمن این نامه برای شماست..!

دختر نامه رو برداشت.اثری از اسم روی پاکت دیده نمیشد. بازش کرد و درون آن

چنین نوشته شده بود:

سلام عزیزم.الان که این نامه رو میخونی من در قلب تو زنده ام.از دستم ناراحت

نباش که بهت سر نزدم چون

میدونستم اگه بیام هرگز نمیذاری که قلبمو بهت بدم..پس نیومدم تا بتونم این کارو

انجام بدم..امیدوارم عملت

موفقیت آمیز باشه.(عاشقتم تا بینهایت)

قلب

قلب

دختر نمیتوانست باور کند..اون این کارو کرده بود..اون قلبشو به دختر داده بود..

آرام اسم پسر را صدا کرد و قطره های اشک روی صورتش جاری شد..و به

خودش گفت چرا هیچوقت حرفاشو باور نکردم…

سلام از من می پرسی « چقدر دوستم داری »؟ ـ چقدر؟؟ آخه مگه اندازه داره؟

 نمی شه گفت چقدر!!! مگه میشه گفت یه مادر چقدر بچه اش رو دوست داره؟

   یا یه آدم با ایمان چقدر خدا رو دوست داره؟ مگه می شه گفت چند تا قطره

بارون می باره؟ یا چند تا شاخه گل وجود داره ؟ نه نمیشه گفت. خیلی چیزا اندازه

نداره. مثل خیلی از دوست داشتن ها. نگاه کن... دیدن خودش معیار بزرگیه برای

اندازه خیلی چیزا... وقتی به رابطه بچه و مادرش نگاه میکنی، یا به عبادت یه

مومن، به قطره های بارون یا به گلهای قشنگ، خیلی چیزا رو می فهمی. مگه نه؟

به من نگاه کن. به عمق نگاهم. وقتی خوب غرق شدی اونوقت جواب سوالت رو

پیدا می کنی. راستی اگه تونستی اندازه بگیری به منم بگو... فقط میگم دوست دارم...

 در تمام روزهای عاشقی